เป็นหนังที่เห็นรีวิวกันบนเว็บต่างๆ ให้คะแนนผันผวนมาก บางคนชอบ บางคนไม่ชอบ ในฐานะที่ผมเป็นคนชอบหนังแนวผีๆ หลอนๆ อยู่แล้ว และเริ่มเอือมระอากับหนังผีไทยสมัยนี้ ที่บทก็ไม่ได้เรื่อง ความหลอนก็งั้นๆ อยากรู้ว่าพอผู้สร้างมาทำร่วมกับ Netflix แล้ว อะไรๆ มันจะดีขึ้นไหม เลยขอถือโอกาสเล่าความเห็นของผมให้ได้อ่านกันนะครับ
ระวัง!!!
บล็อกตอนนี้สปอยล์เต็มๆ เลยนะ บอกไว้ก่อน
วิธีการนำเสนอเรื่องมันมาในแนวแบ่งเนื้อเรื่องออกเป็นสามส่วน ซึ่งมีการคั่นฉากเป็น “องก์” (เป็นคำนามหมายถึง ตอนหนึ่งในบทละคร ซึ่งอาจจะมีฉากเดียวหรือหลายฉากก็ได้) ตัวละครหลักๆ จริงๆ มีแค่ 7 ตัวเลย
🎬 จอย ตัวเอกที่เป็นสาวรับใช้ ที่เข้ามาทำงานใหม่ หลังจากที่คนรับใช้คนเก่าลาออกไป จอยดูจะเป็นเด็กสาวที่ร่าเริง แต่นางก็ดูจะเหมือนมีความหลังบางอย่างในชีวิต
🎬 ลุงชัย คนขับรถ ที่ดูจะรู้ความลับอะไรต่อมิอะไรในบ้านดี แต่เลือกที่จะเก็บมันเอาไว้ไม่บอกใคร
🎬 หัวหน้าแม่บ้าน คนแสดงคือคุณป้าที่แสดงเป็นปอบหยิบในเรื่องบ้านผีปอบ ดูเป็นคนเฮี้ยบๆ เคร่งกฎ
🎬 พี่พร สาวรับใช้รุ่นพี่ ดูเป็นคนบ้านนอกที่โผงผาง แต่ก็ดูเอาใจใส่สาวรับใช้รุ่นน้องอย่างจอยดี
🎬 คุณหนูนิด ที่เขาว่าเป็นโรคอะไรบางอย่าง แล้วก็ไม่เคยออกจากบ้านไปไหนมาก่อน น้องดูเป็นเด็กเก็บกด แค่ดูองก์แรกก็รู้สึกได้ว่าน้องเขาเป็นคนกุมความลับอะไรบางอย่างอยู่ แบบว่าเรื่องทุกอย่างมันต้องเริ่มจากน้องเขานี่แหละ
🎬 คุณนายอุมา คุณนายของบ้าน ที่มีพฤติกรรมแนวไฮโซหยิ่งๆ แต่ก็ไม่ได้ดูเป็นคนเลวอะไร แต่รู้สึกได้ว่านางมีความลับอะไรบางอย่างซ่อนอยู่
🎬 คุณผู้ชาย ที่ดูสุขุม มาดเข้ม แต่พอต้นๆ เรื่องนี่ก็พอจะสื่อให้เห็นว่าเขาไม่ได้มีสัมพันธ์ที่ดีกับคุณนายซักเท่าไหร่ และดูหัวงูอยู่นิดๆ
ในองก์แรก เป็นการเกริ่นนำที่ดูๆ แล้วก็งงๆ เพราะจับต้นชนปลายไม่ค่อยจะถูก จะเล่าถึงสาวรับใช้คนก่อนหน้าที่ต้องการลาออก เพราะทนอยู่ในคฤหาสถ์ต่อไปไม่ไหว มันหลอน นางเห็นตุ๊กตาลิงตามไปทุกที่ มันเหมือนจะเป็นผีลิง ตอนที่จอยเข้ามาเป็นสาวรับใช้วันแรกๆ ทุกคนรอบตัวนางก็มีพฤติกรรมแปลกๆ มีพิรุธ ตอนจอยถามลุงชัยว่าทำไมที่นี่เปลี่ยนสาวรับใช้บ่อย ลุงแกก็เลี่ยงบาลีไม่ยอมตอบ มีการย้อนอดีตที่ทำให้รู้ว่า จอยเคยเป็นแม่บ้านบ้านฝรั่งมาก่อน แล้วเหมือนนายฝรั่งก็ขี้หลี หื่นๆ ชอบกล
ในองก์นี้ จอยจะเหมือนๆ กับว่าเพิ่งมาทำงาน เป็นเด็กสาวรับใช้ที่ร่าเริง แต่ชอบนึกถึงอดีตของตัวเองแบบแปลกๆ เป็น แฟลชแบ็ก (Flashback) ที่ดูๆ แล้วก็แบบ อะไรวะ แถมยังมีผีแว้บๆ ออกมาให้จอยได้เห็นแบบหลอนๆ เล็กๆ อีก ซึ่งภาพในหนังมันค่อนข้างมืดๆ จนถ้าไม่เพ่งให้ดีๆ บางทีผมก็มองหาผีไม่เจอ 555
ในองก์นี้พยายามสร้างปูมหลังของคุณหนูนิดให้ดูเป็นเด็กที่มีปริศนาบางอย่างอยู่ ประมาณว่าถ้าจะเห็นผีเนี่ย ก็จะต้องมีน้องอยู่ใกล้ๆ และน้องเองก็เห็นผีเช่นเดียวกัน แต่ความไม่สมจริงบางอย่างคือ ตอนฉากที่จอยอาบน้ำให้คุณหนูนิด แล้วคุณหนูเหมือนมองเห็นอะไรบางอย่าง (ซึ่งนั่นก็คือผี) จอยมองตามแต่ไม่เห็นอะไร จนกระทั่งมาเห็นเงาผีอยู่ด้านหลังตัวเองตอนมองไปที่กระจก คือ เป็นผมนี่คงกรี๊ดบ้านแตกไปแล้ว แต่นี่แบบ จอยสตรองมาก ไม่หือไม่อืออะไรเลย อาบน้ำให้น้องเขาต่อ แล้วก็เช็ดตัวให้ แถมยังมีหน้าถามน้องเขาอีกว่า “เมื่อกี้คุณนิดเห็นหรือเปล่าคะ?” ซึ่งเด็กก็พยักหน้าตอบว่าใช่ แต่แบบว่าน้องหน้าตายมาก อารมณ์เหมือน หนูเห็นมาจนชินแล้วค่ะ
จอยเห็นผีบ่อยมาก แต่จอยก็สตรองที่แท้ทรู คือ นอกจากแค่ตกใจแบบ “เฮือก!” แล้ว นางก็ไม่ได้หืออืออะไรมากนัก แล้วมันก็มีฉากงงๆ อีกอันที่จอยเขาเห็นผีทำตัวเป็นจิ้งจกเกาะกำแพง แล้วนางก็กรี๊ด แล้วหนีออกจากห้อง ผมก็รู้สึกว่าแบบ เฮ้ย ในที่สุดนางก็กลัวผีเว้ย แต่ฉากถัดมา ตอนที่นางไปเห็นคุณหนูนิดยืนอยู่ แล้วแป๊บนึงผีก็โผล่มาแล้วหัวตุ้งแช่ น้องก็แค่ร้อยกรี๊ดเบาๆ แล้วถอย กลับมาโหมดสตรองอีกแล้ว
องก์สองเป็นเรื่องของการเล่าเรื่องเพื่อคลายปมปริศนาว่าใครมีความสัมพันธ์อะไรกับใครยังไง เราได้รู้ว่า คุณนายอุมาก็มีอะไรกับพลอย และในขณะเดียวกันคุณผู้ชายเองก็เล่นชู้กับพลอยเช่นกัน ความสัมพันธ์ซับซ้อนมาก และคุณหนูนิดก็ดูจะมีความสัมพันธ์กับผีเช่นกัน เพราะนางเล่นโผล่มารอบๆ ตัวเสมอ
ในองก์นี้ผีโผล่มาบ่อยมากขึ้น มากขึ้นแบบรัวๆ รัวจนแบบ รัวไปมั้ย มันเริ่มไม่หลอนแล้ว แต่มันตุ้งแช่ๆ แทน ภาพดูสว่างขึ้นอีกนิด เห็นหน้าผีชัดขึ้น ทำให้ผมรู้สึกได้ว่า ผีมันตาเหลือก แล้วยิ้มตลอดเวลาอะ เลยแทนที่จะรู้สึกว่าน่ากลัว ก็กลายเป็นความรู้สึกสับสนๆ อึนๆ แทน ในตอนนี้จอยดูจะเริ่มหวาดกลัวแล้ว แต่เผลอแป๊บเดียว ตอนผีพาจอยไปดูแฟลชแบ็ก จอยก็เหมือนจะหมดความกลัวไปอีกครั้ง
เราได้เห็นว่าทำไมผีสาวรับใช้ก็คือ พลอย และจอยกับพลอยก็เป็นพี่น้องกัน แม้การตายของพลอยเหมือนจะเป็นอุบัติเหตุ แต่คนในบ้าน ไม่ว่าจะเป็นหัวหน้าแม่บ้าน พี่พร ลุงชัย คุณผู้หญิงคุณผู้ชาย ก็พยายามปกปิดการตายของพลอย เอาศพไปฝัง แต่ก็รับเลี้ยงดูลูกของพลอยจนโต ซึ่งก็คือคุณหนูนิด … เอาล่ะ ทีนี้รู้แล้วว่าทำไมผีพลอยถึงได้วนเวียนอยู่รอบๆ คุณหนูนิด
แต่ก็ตามสูตรครับ พลอยยังไม่ตาย ตอนกำลังฝังเนี่ย คุณผู้ชาายเห็นพลอยขยับ แต่พอคุณผู้ชายเห็นคุณนายอุ้มเด็กอยู่ ก็คงนึกได้ถึงปมด้อยของพวกเขาทั้งคู่ที่ว่าเป็นคู่ที่ดูรักกันดีในสายตาคนภายนอก แต่ไม่มีลูกกันซะที คราวนี้ถ้าพลอยตายไปละก็ ลูกก็จะตกเป็นของพวกเขาไงล่ะ จอยที่โดนดึงเข้ามาแฟลชแบ็กเห็นฉากนี้เต็มๆ แล้วเธอก็เปลี่ยนไป…
ปิดองก์สองด้วยการที่จอยไปหาจิตแพทย์ แล้วบอกว่าตัวเองอาการโอเคแล้ว และจอยเป็นจิตเภทในแบบที่เหมือนจะรู้ตัวดีว่าตนเองเป็นคนยังไง แต่เหมือนจะยอมรับสิ่งที่ตัวเองเป็นได้ด้วย จอยคือคนที่ฆ่าครอบครัวนายฝรั่งนั่นเอง
องก์สามคือความพยายามปิดฉาก เป็นฉากการสังหารหมู่ของจอยที่ไล่ฆ่าคนในคฤหาสถ์และทุกๆ คนที่มาร่วมงานปาร์ตี้ วุ่นๆ งงๆ มากฉากนี้ คือพยายามจะทำให้โหดแบบศิลป์ๆ หน่อย แต่ผมว่าไร้สาระมาก แต่สิ่งที่ผมประทับใจคือ การแสดงของจอย ที่แบบว่าน้องแสดงได้ดูเป็นจิตเภทมาก สีหน้าตอนชวนคุย ตอนที่คุยไปก็หยอดยาพิษใส่แก้วไวน์ไป ตอนที่ฉีดยาใส่คุณหัวหน้าแม่บ้านแล้วค่อยๆ เอาเธอใส่ในรถพร้อมกับไหว้ขอโทษ และตอนที่พล่ามคุยกับพี่พรไปในระหว่างที่กลำลังฆ่าเธอ พี่พรเองก็แสดงดีมากนะ ตอนที่ดิ้นขัดขืน แล้วเหงื่อแตกเต็มหน้าเลย
เรื่องมันก็จบลงแบบงงๆ แบบนั้นแหละ ตายทั้งบ้าน จอยก็พาคุณหนูนิดออกจากบ้านไป ในความเห็นของผม หนังมันออกแนวอาร์ตๆ ติสต์ๆ หน่อย เวลานำเสนอ จริงๆ เนื้อเรื่องมันโอเคนะ สามารถนำมาทำเป็นหนังสยองขวัญได้ มีปริศนาประมาณนึง แต่พอมานำเสนอแบบติสต์ๆ แบบนี้แล้ว เลยทำให้การที่คนจะชอบหรือไม่ชอบ มันนานาจิตตังจริงๆ มิน่าล่ะ คนรีวิวเขาถึงให้คะแนนแบบผันผวน 555
