เขาฝากให้มารีวิว ซอสพริกศรีราชา ยี่ห้อช้อนกนก ปะทะ ซอสศรีราชาดั้งเดิม, สุขุม, ภูเขาทอง และ ไฮนซ์

อยู่ๆ ก็มีคนทักมาทาง Facebook ว่าช่วยรีวิวซอสพริกให้หน่อย ของเขาเป็นซอสยี่ห้อ “ช้อนกนก” อยากให้รีวิวเปรียบเทียบกับยี่ห้ออื่นๆ แบบเป็นกลาง ผมก็บอกว่าจัดมาเลย เดี๋ยวรีวิวให้ แต่ส่งยี่ห้อที่อยากเปรียบเทียบให้มาด้วยนะ สองวันถัดมา ของส่งจาก EMS ไปรษณีย์ไทยมาถึงบ้านเลยครับ ข้างในก็มีซอสมา 5 ยี่ห้อเลย คือ ช้อนกนก (อันนี้ไม่มีไม่ได้) ศรีราชา (อันนี้ผมรีเควสต์ไป) สุขุม (อันนี้เห็นว่ามีชื่ออยู่ประมาณนึงเลย) ไฮนซ์ และภูเขาทอง สองยี่ห้อที่น่าจะคุ้นชื่อกันดีอยู่แล้ว และเมื่อเขาขอให้รีวิวแบบเป็นกลาง ฉะนั้นแม้จะจั่วหัวว่ารีวิวซอสพริกช้อนกนก แต่เราก็จะไม่เกรงใจใครหน้าไหนทั้งสิ้นละนะ

ก่อนที่จะรีวิวซอสพริก ก็อยากจะพูดถึงซอสพริกศรีราชาซะหน่อย … แต่ผมไม่ได้หมายถึง ซอสพริกศรีราชา ของ ศรีราชาพานิช นะครับ แต่ผมหมายถึง ซอสพริกที่ผู้บริโภคเรียกว่าเป็น ซอสพริกศรีราชา ซึ่งถ้าอ้างอิงจาก The Matter แล้ว มันมีความเป็นมากว่า 80 ปีแล้ว

คือชื่อของ ซอสพริกศรีราชา มันกลายเป็นชื่อเรียกของประเภทของซอสพริกไปซะแล้วครับ และเป็นซอสพริกประเภทที่ฝรั่งชอบมาก ถึงขนาดที่เรียกว่าคำว่า Sriracha กลายเป็นคำนามที่มีความหมายว่า a pungent sauce that is made from hot peppers pureed with usually garlic, sugar, salt, and vinegar and that is typically used as a condiment (อ้างอิงพจนานุกรม Merriam-Webster) หรือแปลเป็นไทยคือ ซอสที่มีกลิ่นฉุน ทำจากพริกเผ็ด เคี่ยวกับกระเทียม น้ำตาล เกลือ และน้ำส้มสายชู และมักจะถูกนำไปใช้เป็นเครื่องปรุงรสอาหาร

และครั้งนี้ก็คือการรีวิว ซอสพริกศรีราชา 5 ยี่ห้อ โดยการสนับสนุนโดยแบรนด์ ช้อนกนก แต่ว่าจะเป็นการรีวิวแบบไม่สนใจผู้สนับสนุนแม้แต่น้อย เพราะเขาอยากได้ข้อเปรียบเทียบ และนำไปปรับปรุงสูตรของตนเองครับ ฉะนั้น แม้จะเป็นบล็อกที่ได้รับสปอนเซอร์ (ซอส 5 ขวด) แต่ก็จะไม่มีการลำเอียงใดๆ ครับ

ก่อนอื่น ลองเทออกมาดูกันก่อนครับ ว่าแต่ละยี่ห้อสีสันแตกต่างกันยังไง ผมจะเขียนอธิบายเอาไว้แบบนี้

• ซอสพริกศรีราชา (เผ็ดกลาง) ของศรีราชาพานิช อันนี้ยี่ห้อเก่าแก่มากครับ สีสันจะแดงส้ม ค่อนข้างเข้ม ถ้าเอามาละเลงเกลี่ยให้เนื้อบางลง จะเห็นเนื้อพริกกระจายอยู่ในซอสพริก รสชาติถือว่าเข้มข้น จัดจ้าน รสชาติถือว่ากลมกล่อม ไม่เปรี้ยวไป ไม่หวานไป และไม่ได้เผ็ดจนเกินไป … ถ้าดมกลิ่นซอสแล้ว จะได้กลิ่นของพริกชี้ฟ้าและน้ำส้มสายชูชัดเจนมาก
  • ส่วนผสม ประกอบไปด้วย พริกชี้ฟ้าแดง 40%, น้ำ 21%, น้ำตาลทรายขาว 17%, กระเทียม 15%, เกลือ 5% และสารควบคุมความเป็นกรด INS260 หรือผมลองไปค้นข้อมูลมาจาก FAO แล้ว มันคือ กรดอะซีติก นั่นเอง … หายไปไหนไม่รู้ 1.4%
• ถัดมาคือ ซอสพริกศรีราชาของไฮนซ์ ซึ่งสีสันจะออกส้มอมเหลือง วาวๆ เลย สีสันไม่ใช่แนวซอสพริกศรีราชา และมีเนื้อพริกลอยให้เห็นอยู่แว้บๆ บ้าง รสชาติขาดความเป็นซอสศรีราชา มันให้ความรู้สึกออกไปทางซอสมะเขือเทศมากกว่า หรือไม่ก็พวกซอสพริกแบบที่เราไปกินในร้านพวก KFC อะไรแบบนี้ … ถ้าดมกลิ่นซอสแล้ว กลิ่นกระเทียมจะนำมาก่อนเลย ตามด้วยกลิ่นเปรี้ยวๆ ของน้ำส้มสายชูมาจางๆ
  • ส่วนผสม ประกอบไปด้วย พริกชี้ฟ้าบดข้น 56%, น้ำตาลทราย 20%, น้ำส้มสายชูกลั่น 9% กระเทียบ 9%, เกลือบริโภคผสมไอโอดีน 3.5% และสารให้ความข้นเหนียว INS1442, INS415 … หายไปไหนไม่รู้ 2.5% สงสัยว่าจะเป็นไอ้สาร INS ต่างๆ นั่นแหละ

• ยี่ห้อที่สาม คือ ซอสพริกศรีราชาของช้อนกนก ที่เขาเป็นสปอนเซอร์การรีวิวครั้งนี้นี่แหละ ช้อนกนกนี่จะให้สีสันของซอสคล้ายๆ ของสุขุมครับ (เดี๋ยวค่อยพูดถึงนะ) มีความใสกว่าของศรีราชาพานิช เลยเห็นเนื้อพริกกระจายอยู่ในเนื้อซอสได้ชัดเจนกว่า มีรสชาติที่เปรี้ยวและหวานนำ มากกว่ารสเผ็ด ค่อนข้างชัดเจนมาก ถ้าพูดถึงความจัดจ้าน ผมว่ายังแพ้ทางศรีราชาพานิช
  • ส่วนผสม ประกอบด้วย พริกชี้ฟ้าแดง 35%, น้ำ 25%, น้ำตาลทราย 20%, กระเทียม 10%, เกลือ 5% และน้ำส้มสายชู 5% มีใส่สารไปสองตัว คือ Xanthan Gum (INS415) ที่เป็นสารให้ความข้นเหนียว แบบเดียวกับที่อยู่ในซอสของไฮนซ์ กับ Sodiam Benzoate (INS211) ซึ่งตามข้อมูลของ FAO แล้ว มันคือวัตถุถนอมอาหาร
• ยี่ห้อที่สี่ คือ ซอสศรีราชาของสุขุม อันที่เขาให้มาเป็นแบบเผ็ดมาก ซึ่งแปลกใจเหมือนกันว่าทำไมเอาแบบเผ็ดมากมาให้ลอง เนื้อซอสเป็นสีส้มคล้ายๆ ของช้อนกนกที่พูดถึงไปก่อนหน้า รสชาตินี่แบบว่าเผ็ดนำสมกับที่เป็นแบบเผ็ดมากเลยครับ ความเปรี้ยวและความหวานนี่โดนความเผ็ดกลบไปเลย กลิ่นซอสฉุนเปรี้ยวมาก หนักกว่าของศรีราชาพานิชอีกอะ
  • ส่วนผสม ประกอบด้วย น้ำตาล 35%, น้ำส้มสายชูกลั่น 30%, พริกขี้หนูแดง 22%, เกลือบริโภคเสริมไอโอดีน 10%, กระเทียม 3% ไม่มีการระบุถึงว่ามีการใส่วัตถุเจือปนอาหาร (Food addictive) อื่นใด
• ยี่ห้อสุดท้าย คือ ซอสศรีราชา ของภูเขาทอง (เผ็ดน้อย) เป็นซอสพริกศรีราชาที่สีอ่อนที่สุด ไม่ใช่สีสันของซอสพริกศรีราชาเลย และเหลวกว่ายี่ห้ออื่นๆ ด้วยเช่นกัน แต่เพราะความใสของซอส เลยทำให้เห็นเนื้อพริกลอยเจืออยู่ในเนื้อซอสได้ชัดเจนที่สุด รสชาติของซอสหวานนำกว่าอย่างอื่นเลย คงเป็นเพราะเป็นแบบเผ็ดน้อยนั่นเอง กลิ่นของซอส ไม่ฉุนแรงเหมือนกับพวกซอสศรีราชาเข้มข้นอย่างของศรีราชาพานิช หรือสุขุม แต่ก็ได้กลิ่นของน้ำส้มสายชูและกระเทียมพอสมควร
  • ส่วนผสม ประกอบด้วย พริกชี้ฟ้าแดง 25%, น้ำตาล 20%, น้ำส้มสายชูกลั่น 20%, กระเทียม 7%, เกลือ 7% ไม่มีการระบุถึงว่ามีการใส่วัตถุเจือปนอาหาร (Food addictive) อื่นใด

ถ้ากินกันแบบเปล่าๆ คือ ตักซอสเข้าปากเลยเนี่ย วัดกันที่ความชอบของผมเองเลย ผมชอบของศรีราชาพานิชมากที่สุด เพราะมีความจัดจ้านและครบถ้วนในตัวมันเอง เผ็ดพอประมาณ เปรี้ยวและหวานกลมกล่อม สมแล้วที่เป็นเจ้าแรกที่ทำซอสศรีราชานี่ (อ้างอิงตามบทความของ The Matter นะ) รองลงมาเนี่ย อยู่ที่ซอสของช้อนกนกและสุขุม แต่ขึ้นอยู่กับว่า ณ ตอนนั้นอยากได้รสชาติแบบไหน เพราะช้อนกนกนี่ได้เปรี้ยวและหวานเด่น ไม่เผ็ดมาก ในขณะที่สุขุมนี่ผมจะชอบมากๆ โดยเฉพาะตอนเพิ่งกลับจากต่างประเทศและโหยหาอะไรที่รสเผ็ดๆ หน่อย … ไฮนซ์กับภูเขาทอง ผมว่าแค่สีมันก็ไม่ค่อยจะเป็นซอสพริกศรีราชาเท่าไหร่แล้วอ่ะ สองยี่ห้อนี้ให้รสชาติที่ค่อนไปทางซอสพริกทั่วๆ ไปมากกว่าที่จะเป็นซอสพริกศรีราชาครับ

ด่านแรก เปิบข้าวไข่เจียวกับซอสพริกศรีราชา

เอาล่ะ ได้เวลารีวิวซอสแบบที่ทานคู่กับกับกับข้าวละครับ แน่นอนว่าพอพูดถึงซอสพริกศรีราชาแล้วก็ต้องกินกับข้าวไข่เจียวจริงแมะ เปิดตู้เย็นที่บ้าน อ้าว เหลือแต่ไข่เป็ด ไม่เป็นไร แว้บออกไป 7-Eleven แถวบ้าน แล้วเอาแสตมป์ไปแลกซื้อไข่ไก่เบอร์ 1 ของ CP มา 4 ฟองครับ เอามาทอดไข่ซะ 2 ฟองเลย

ซอสพริกศรีราชา (เผ็ดกลาง) ของ ศรีราชาพานิช

สมกับเป็นรสชาติที่คุ้นลิ้นมานาน กินกับข้าวไข่เจียวแล้ว เข้ากันดีอย่างมาก เผ็ดกำลังดี เปรี้ยวและหวานกำลังเหมาะ กินเพลินเลยแหละครับ ไม่ต้องอธิบายอะไรมากจริงๆ ผมเชื่อว่าหลายๆ คนที่เคยทานยังจำรสชาตินี้ได้ และหลายๆ คน ก็ยังทานข้าวไข่เจียวกับซอสพริกศรีราชา ของศรีราชาพานิชนี่อยู่

ซอสพริกศรีราชา ช้อนกนก

เปรี้ยวหวานกลมกล่อม กินกับไข่เจียวแล้ว รู้สึกชอบมาก แต่สิ่งที่ขาดกลับเป็นความเผ็ด เพราะพอกินกับไข่เจียวแล้ว รสเผ็ดกลับหายไปเลยซะงั้น ความเห็นส่วนตัวที่อยากจะฝากไปถึงทาง บริษัท ครัวไทย อินเตอร์ฟู้ดส์ จำกัด ก็คือ เพิ่มรสเผ็ดไปหน่อยครับ หรือไม่ก็ทำเวอร์ชันเผ็ดมากขึ้นมาอีกอันให้เป็นทางเลือกสำหรับคนที่อยากได้รสเผ็ด แล้วมันจะสมบูรณ์ขึ้นมาก

ซอสพริกศรีราชา (เผ็ดมาก) สุขุม

สมแล้วที่เป็นซอสแบบเผ็ดมากครับ กินปุ๊บรู้สึกเลยว่าเผ็ดนำ จนไม่ได้รู้รสไข่เจียวเลย เหมาะสำหรับคนที่ชอบรสเผ็ดมากกว่า แต่ถ้าสำหรับผมแล้ว ผมขอข้ามไปครับ มันทำให้ผมไม่รู้สึกถึงรสไข่เจียวเลยอะ ไม่ใช่ตัวเลือกสำหรับการเอามากินกับข้าวไข่เจียวของผมแน่ๆ

ซอสพริกศรีราชา (เผ็ดน้อย) ภูเขาทอง

เพราะเป็นแบบเผ็ดน้อย ก็เลยไม่ค่อยเผ็ดเท่าไหร่ (คนส่งมาให้รีวิวเขาไม่ส่งแบบเผ็ดกลางมา) ไม่เปรี้ยว ออกหวานไปหน่อย ถ้าจะกินให้อร่อย สงสัยต้องเทซอสให้มากกว่าปกติเยอะ แต่ถ้าเทซอสไปเยอะๆ แล้ว มันรสชาติกลมกล่อมดีแท้ กินกับข้าวไข่เจียวก็อร่อยอะ แต่มันจะออกแนวหวานๆ หน่อยอะนะ และไม่รู้สึกถึงความเป็นซอสพริกศรีราชาเท่าไหร่

ซอสพริกศรีราชา ไฮนซ์

ตอนชิมเปล่าๆ นี่ไม่ได้รู้สึกว่าชอบซอสพริกศรีราชาของไฮนซ์เลยนะขอบอก แต่พอเอามากินกับไข่เจียวและข้าวเปล่าแล้ว มันกลับมีความกลมกล่อมที่ลงตัวมาก คือ ชอบเลยแหละ แต่สิ่งที่ขาดอยู่ก็คือรสชาติเผ็ด มันคล้ายๆ กับของภูเขาทองเลยครับ คือ เทใส่เยอะๆ กิน อร่อยดี แต่มันก็ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นซอสพริกศรีราชาซักเท่าไหร่

ด่านที่สอง หอยทอดกะทะร้อนกับซอสพริกศรีราชา

ตอนแรกไม่ได้คิดอะไรครับ แต่เช้าวันนี้ตื่นสาย และก็เลยถือโอกาสเดินทางไปจังหวัดสมุทปราการ แล้วไปซัดหอยทอดกะทะร้อนร้านที่ร้านเจ๊ติ๋ม ตรงหมู่บ้านสินทวีกรีนวิลล์ 2 ฮะ (พิสัยการกินไกลน่าดู … แต่จริงๆ ออกจากบ้านไป 20 นาทีเอง) ไม่ขอพูดพล่ามทำเพลงมากครับ ลองชิมแล้วเปรียบเทียบเลย โดยสั่งเป็นหอยทอดกะทะร้อนและผัดไท

ซอสพริกศรีราชา (เผ็ดกลาง) ของ ศรีราชาพานิช

มีความเปรี้ยว หวาน และเผ็ด ที่กลมกล่อมลงตัว แต่พอกินกับหอยทอดหรือผัดไทแล้ว รสเผ็ดหดหายลงไปเยอะ แต่ยังดีว่ายังได้รสเผ็ดแหลมขึ้นมานิดๆ อยู่บ้าง ในบรรดาซอสทั้ง 5 ยี่ห้อ ผมว่าของศรีราชาพานิชนี่คือกลมกล่อมที่สุดแล้ว

ซอสพริกศรีราชา ช้อนกนก

รสเปรี้ยวของซอสพริกศรีราชาช้อนกนกนำออกมาชัดเจนมาก แม้จะทานคู่กับหอยทอดหรือผัดไท ส่งผลให้เวลาทานคู่กับผัดไทแล้ว อาจจะพิจารณาไม่ต้องบีบมะนาวลงไปเพิ่มครับ ไม่งั้นสมดุลรสชาติเสียหมดแหงๆ ตอนกินกับหอยทอด รสเผ็ดของซอสพริกก็หายไปเลยด้วย คำแนะนำของผมสำหรับซอสช้อนกนกก็คือ ลดเปรี้ยวลงไปนิดนึง (นิดนึงจริงๆ) แล้วเพิ่มเผ็ดขึ้นมาอีกหน่อย จะทำให้ออกมาดีมาก

ซอสพริกศรีราชา สุขุม (เผ็ดมาก)

สุขุมมีรสเผ็ดนำจากการที่เป็นแบบ เผ็ดมาก นั่นแหละครับ แต่มีรสหวานเจือมานิดๆ พอกินกับหอยทอดแล้วค่อนข้างโอเคเลย ความเผ็ดมันลดลงไปอยู่ในระดับที่พอดีๆ การเอามากินคู่กับผัดไทก็เข้ากันได้ดี น่าจะเหมาะสำหรับคนที่อยากได้รสเผ็ดกำลังดี และไม่ใช่เผ็ดแสบร้อนแบบใส่พริกป่น

ซอสพริกศรีราชา (เผ็ดน้อย) ภูเขาทอง

ผมว่าคงเป็นเพราะมันเป็นรสเผ็ดน้อยอ่ะ ซอสภูเขาทองเลยรสชาติอ่อนเกินไป กินกับหอยทอด โดนรสหอยทอดและความมันของมันกบหมด หารสซอสพริกไม่เจอเลย แถมไปแอบติดหวานนิดนึงด้วยซ้ำ ยิ่งเอามากินกับผัดไทแล้ว ยิ่งไม่เข้ากันเข้าไปใหญ่

ซอสพริกศรีราชา ไฮนซ์

ดันลืมถ่ายตอนจะกินหอยทอด (ฮา)​ เลยมีแค่รูปตอนกินกับผัดไทนะ อย่าหาว่าลำเอียง ตัวซอสของไฮนซ์มีรสเปรี้ยวนำออกมาจางๆ แต่ที่เหลือนี่ไม่มีอะไรเลย กินคู่กับหอยทอดแล้ว กลายเป็นซอสจืดๆ ไปเลยครับ ไม่ใส่ก็ไม่รู้สึกว่าขาดอะไรไป ส่วนตอนเอามากินกับผัดไท ก็ให้ความรู้สึกเหมือนเอาซอสพริกทั่วๆ ไปมาทานมากกว่าที่จะเป็นซอสพริกศรีราชาอ่ะ

ซอสพริกยี่ห้อไหนดีสุด? อยู่ที่ความชอบของแต่ละคน

เรื่องของรสชาติ ผมว่าแต่ละคนมีความชอบเป็นของตนเองครับ แต่ถ้าถามผม ผมยังคงยกให้ซอสพริกศรีราชา (เผ็ดกลาง) ของศรีราชาพานิช เป็นอันดับแรกที่ผมเลือกอยู่ ถัดมาก็จะเป็นของสุขุม เพราะแม้ความกลมกล่อมของรสชาติจะไม่เท่าไหร่ แต่ผมติดใจในความเผ็ดจัดจ้านของยี่ห้อนี้ ซึ่งมันเหมาะมากในการทำให้อาหารจืดๆ มีรสชาติที่อร่อยขึ้นมากได้

ถัดๆ ลงมาก็คือของช้อนกนกที่เขาให้มารีวิวนี่แหละครับ ชอบตรงความที่มันมีเปรี้ยวและหวานนำชัดเจนมาก (มากกว่าทุกยี่ห้อที่รีวิว) แต่สิ่งที่ยังต้องปรับอยู่ก็คือเรื่องรสเผ็ดที่จางหายไปตอนที่เอาไปทานร่วมกับอาหารอ่ะครับ ตามมาด้วยของไฮนซ์ที่ และท้ายสุดก็คือของภูเขาทองครับ

ซอสพริกศรีราชา เอาไปทำได้มากกว่าแค่น้ำจิ้ม

พอนึกถึงอาหารที่ทานร่วมกับซอสพริก ก็มีไข่เจียว หอยทอด พวกของทอดต่างๆ (ไก่ทอด เฟรนช์ฟรายส์ ไรงี้) บางคนก็เอาไปใส่กับก๋วยเตี๋ยวผัด สุกี้แห้งก็มี แต่จริงๆ แล้วมันเอาไปใช้เป็นเครื่องปรุงรสสำหรับการทำอาหารได้ด้วยครับ มีเมนูหลากหลายมาก เช่น กุ้งหรือปูผัดซอสศรีราชา ข้าวผัดซอสพริก อะไรแบบนี้

ซึ่งตรงนี้ อาจจะต้องรอดูว่าจะมีบล็อกเกอร์สายอาหาร ที่ทำอาหารทานเอง คนไหนบ้างที่จะหยิบเอาซอสพริกศรีราชาของช้อนกนก ลองไปทำอาหารดูบ้าง เพราะว่ารสชาติที่เปรี้ยวและหวานนำของซอสพริกนี้ น่าจะเหมาะเอาไปเป็นเครื่องปรุงรสในการทำอาหารหลายๆ แบบอยู่นะ